Z BUDOWY TWIERDZY POZNAŃ ...
W roku 1896 ukończono budowę w międzypolach schronów dla piechoty i artylerzystów oraz magazynów amunicyjnych. Budowano je wg standardowych projektów opracowanych przez Komitet Inżynieryjny Korpusu Inżynierów. Wybudowane w czasie pokoju schrony stanowić miały w razie działań wojennych podstawę do fortyfikacyjnej rozbudowy pozycji obronnej.
Rozbudowa miała miejsce w dwóch etapach - w latach 1887-92 budowano schrony ceglane (ogółem 46), potem w latach 1893-97 schrony betonowe (ogółem 13).
Konstrukcja schronów budowanych wg wzorca z 1887 roku była ceglana, wzmocniona metrową warstwą amortyzacyjną piasku i półtorametrową wartwą betonu wymieszanego z tłuczniem kamiennym. Od góry przykryte cienką wartwą ziemi, od czoła i z boków miały gruby nasyp ziemny. Projekt nie należał do zbyt udanych, gdyż schrony pozbawione były latryn - wadę usuwano lokalnie, budując małe przybudówki mieszczące latryny, a pełniące przy okazji funkcję kaponier do obrony ściany schronu (np. w Toruniu, Grudziądzu). Kolejne schrony, wg wzorców z 1893 i 1905 budowano z betonu.
źródło:www.mars.slupsk.pl
Nasza strona internetowa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach statystycznych, reklamowych oraz funkcjonalnych. Dzięki nim mogę indywidualnie dostosować stronę do twoich potrzeb. Każdy może zaakceptować pliki cookies albo ma możliwość wyłączenia ich w przeglądarce, dzięki czemu nie będą zbierane żadne informacje. Dowiedz się więcej jak je wyłączyć.
